De Lagrime van Orlandus Lassus
Op 24 mei 1594 draagt Orlandus Lassus, kapelmeester aan het Beierse Hof te München, zijn Lagrime di San Pietro op aan Paus Clemens VIII. Drie weken later, op 14 juni, overlijdt hij. De Lagrime (3 reeksen van 7 madrigalen) vormen een absoluut hoogtepunt in de madrigaalkunst. De muziek die Lassus componeerde bij de gedichten van Luigi Tansillo is van uitzonderlijke kwaliteit. Iemand noemde zijn late stijl: pressus et limatus, bondig en verfijnd. Geen enkele overbodige noot, iedere toon perfect op zijn plaats met een ideale expressie van de tekstbetekenis. De Lagrime laten Lassus op zijn best horen.
Bittere tranen
In Bittere tranen combineert Collegium Musicum Amsterdam een aantal van deze madrigalen met een uitvoering van de Johannes passie van Lassus. Deze Passion is vormgegeven volgens Middeleeuwse liturgische tradities: Christus’ lijdensverhaal wordt gezongen verteld door een tenor. De woorden van Christus worden meestal door iemand anders, meestal de dienstdoende priester gezongen in een lagere stemligging. De gesprekspartners van Christus in het verhaal komen in hoge ligging aan het woord. Later werden deze vaak meerstemmig gecomponeerd, zo ook de Johannes van Lassus! Omdat het Lijdensverhaal tijdloos is, maar vooral omdat de emoties van Petrus – die Tansillo verwoordt – van alle tijden zijn is de Utrechtse dichter Nanne Nauta gevraagd een nieuwe reeks gedichten te maken, op de Lagrime geïnspireerd.De dirigent, Anthony Zielhorst
Met zijn koor brengt Anthony Zielhorst kerkmuziek uit de zestiende eeuw, wat tegenwoordig amper nog te horen is. Een gemis, vindt Zielhorst. "Voor mij is die muziek de verbinding tussen hemel en aarde." (Lees hier ons interview met Anthony Zielhorst, dirigent van Collegium Musicum Amsterdam.)
Lagrime di San Pietro Luigi Tansillo Orlandus Lassus Johannespassie paasconcerten poëzie Kamerkoor a capella Passie pasen passieconcerten passieconcert