Van Baerle Trio - Pianotrio's van Schubert, Brahms, Liszt - Kamermuziek

"Schuberts Eerste Pianotrio is een van onze grote favorieten", vertelt Gideon den Herder, cellist van het Van Baerle Trio. "Het is van een de eerste pianotrio's die we hebben ingestudeerd en waarmee we als trio volwassen zijn geworden." Inmiddels behoort het Van Baerle Trio tot de Nederlandse top aan kamermuziekensembles. Alles wat het trio aanpakt verandert in muzikaal goud. De musici slepen de ene na de andere prijs in de wacht en hun eerste cd was direct een Edison waard.

Als opmaat tot de pianotrio's van Schubert en Brahms voert het Van Baerle Trio je eerst door Liszts Tristia. Dit is een pianotrioversie van zijn beroemde pianostuk 'Vallée d'Obermann', vernoemd naar de gelijknamige novelle van Étienne Pivert de Senancour. Hierin gaat de hoofdpersoon, overrompeld door de schoonheid van de natuur, op zoek naar het eeuwige geluk.

Het geluk lachte de 49-jarige Brahms toe, toen hij zijn Tweede Pianotrio had voltooid. "Je hebt niet eerder zo'n mooi trio van mij gehad", schreef hij tevreden aan zijn uitgever. En inderdaad, Brahms' Tweede Pianotrio, op. 87 munt uit in pakkende melodieën en verrassende klankeffecten. Dat viel Brahms' vertrouweling en pianiste Clara Schumann ook op: "Wat een prachtig werk is dit weer! [...] Elk deel is me dierbaar, hoe wonderlijk zijn de ontwikkelingen, hoe het een steeds uit het andere voortkomt!"

Ruim een halve eerder schreef Clara's echtgenoot Robert Schumann iets dergelijks over Schuberts Eerste Pianotrio. Dit trio was een van die stukken, die na de dood van de componist in een la verdween. Pas in 1836 publiceerde Anton Diabelli het werk en kwam het Schumann onder ogen. Het bleek een regelrechte openbaring. In zijn invloedrijke 'Neue Zeitschrift für Musik' schreef Schumann enthousiast: "Eén blik op dit Trio van Schubert en alle problemen van ons menselijk bestaan verdwijnen en lijkt de wereld weer als nieuw." Wie weet beleef je dit nadat je het Van Baerle Trio hebt gehoord ook zo.